“Wacht niet af, maar pak je rol!”

Eerlijk is eerlijk: toen Hans Berkelmans drie jaar geleden aantrad als vicevoorzitter van Coöperatie IJsselstromen, zat hij niet direct om die rol te springen. Maar hij blikt terug op een mooie tijd. Ook omdat hij meer dan ooit het belang ziet van de coöperatie: “Het is een groot goed dat we bestaan.”

Wat maakte dat jij destijds plaatsnam in het bestuur?
“Het was een vrij praktische beslissing. Hugo’s tijd als vicevoorzitter zat erop. En het is nu eenmaal bedongen dat een huisarts in het bestuur plaatsneemt. Ik was al aan het afbouwen richting mijn pensioen en had meer ruimte in mijn agenda. Natuurlijk zag ik al wel wat voor mooie dingen de coöperatie deed. We hebben allemaal de passie om mensen te ondersteunen in hun gezondheid. Maar als je er als huisarts – of welke zorgprofessional dan ook – alleen voor staat, lukt dat niet. Door de coöperatie kennen we elkaar en weten we elkaar te vinden. Dat maakt het makkelijker om samen te werken en plannen en programma’s te ontwikkelen.”

Wat heeft de coöperatie de afgelopen drie jaar bereikt?
“Door corona was het lastig om zorgprofessionals bij elkaar te brengen en initiatieven van de grond te krijgen. Jammer natuurlijk, want dat is wat we graag doen en waarvoor we staan. Toch had het ook een voordeel. Achter de schermen ontstond meer ruimte om orde op zaken te stellen. Ik denk dat we nu als organisatie veel steviger in onze schoenen staan. De samenwerkingsafspraken en organisatiestructuur zijn goed geborgd, we hebben een bevlogen voorzitter en een uitstekend management.”

Heb je nog persoonlijke wapenfeiten?
“Als huisarts en als vicevoorzitter heb ik bijgedragen aan het zorgprogramma Palliatieve zorg. Een programma waar ik enorm trots op ben. Huisartsen, wijkverpleegkundigen, paramedici; iedereen die bij stervensbegeleiding betrokken is, vindt elkaar hierin. De outcome is groot. In vergelijking met andere regio’s zijn we hier ook echt ver in. Dat is overigens vooral te danken aan Jeanette Leijs, die dit project heeft getrokken. Verder heb ik de banden iets kunnen aanhalen met de gemeente. Fijn dat het gelukt is om samen invulling te geven aan een ALV. Hopelijk mondt dat uit in meer samenwerking in de toekomst.”

En wat had je nu eigenlijk nog meer willen zeggen bij je afscheid tijdens de ALV?
“Haha, ja, ik was overmand door emoties. Mijn hele leven heeft in het teken gestaan van de zorg. Als je dan met pensioen gaat en afscheid neemt van de praktijk en van IJsselstromen, dan doet dat wat met je. Enfin, ik wilde iedereen op het hart drukken: Jongens, besef wat voor goud we hier in de regio in handen hebben. Dóe er wat mee. Heb je ideeën over hoe de zorg anders of beter kan? Wil je de samenwerking lokaal verbeteren? Of een zorgprogramma ontwikkelen? De coöperatie denkt graag met je mee en beschikt over de faciliteiten. Maar wacht niet af tot een ander het doet, of tot huisartsen de kar trekken. Uit ervaring weet ik dat die vaak overbelast zijn. Dus pák je rol.”

Kun je dan nu rustig van je pensioen genieten?
“Ik merk dat ik het heerlijk vind dat ik niet meer door al die regeldingen geregeerd word. Dus ja, dat lukt aardig. Al val ik binnenkort een paar diensten in als waarnemend huisarts. Ben benieuwd hoe dat bevalt.”